Na skróty
Jesteś 257542 naszym gościem
 |
Stowarzyszenie Sympatyków Dziennikarstwa Młodzieżowego |
 |
Multimedia |
Wczoraj było piękne…
Projekt edukacyjny Mirosława Twaroga pod nazwą Międzyszkolne Regionalne Warsztaty Dziennikarskie, jego program i widoczne efekty stały się od września 1992 r. w mieście nad Brdą zjawiskiem bez precedensu. Warsztaty zyskały aplauz wśród nastoletnich entuzjastów multimediów, nauczycieli, rodziców i środowiska dziennikarskiego. Konstruktywną i przyjazną dla oryginalnego przedsięwzięcia współpracę zadeklarowały Rozgłośnia Polskiego Radia Pomorza i Kujaw oraz TVP Oddział w Bydgoszczy. Wsparcie w uzyskaniu odpowiedniej siedziby dla „szkoły talentów dziennikarskich” i jej wyposażenia udzieliły władze miejskie i wojewódzkie. W finalnym etapie swojej historii zakończonej w 2021 r. Warsztaty znalazły się w strukturze bydgoskiego Młodzieżowego Domu Kultury nr 4 czerpiąc w nim serdeczny klimat dla swoich aspiracji.
Pierwsze dwie edycje zgromadziły na cotygodniowych dwugodzinnych zajęciach uczniów i uczennice głównie szkół bydgoskich oraz okolicznych miejscowości. Po uzupełnieniu formuły zasięgu naboru liczna stała się grupa regionalna tworzona przez pasjonatów dziennikarstwa pochodzących z małych i dużych miejscowości Kujaw, Pomorza, Wielkopolski, Mazur i Warmii. Uczniowie i uczennice m.in. z Chojnic. Poznania, Piły, Włocławka, Wągrowca, Gdyni, Gdańska, Gorzowa, Tczewa, Trzcianki, Tucholi, Krynicy Morskiej, Gniezna, Pruszcza Gdańskiego i Złotowa. Niektórzy z entuzjastów dziennikarstwa co drugą sobotę - zgodnie z harmonogramem czterogodzinnych zajęć - pokonywali 100 i więcej kilometrową podróż do Bydgoszczy na spotkanie z rówieśnikami i mentorami sztuki multimedialnej. Skąd mieli w sobie tyle hartu? Chcieli „Poczuć Dzień dzisiejszy, żeby Jutro móc powiedzieć, że Wczoraj było piękne”.
To motto na tle lubianego przez młodzież hymnu Warsztatów - muzycznego motywu z filmu „Rydwany ognia” – towarzyszyło ich uczestnikom, rodzicom, nauczycielom i opiekunom podczas uroczystych inauguracji, corocznych plenarnych spotkań świątecznych oraz pożegnań kolejnych edycji Warsztatów (na zdjęciach). Stało się - jak wspominają z perspektywy swojej dorosłości dawni absolwenci – inspiracją ich życiowych losów. Brzmią one nadal aktualnie teraz gdy ich nastoletni następcy szukają impulsu dla kreatywności w przyszłych zawodowych spełnieniach.
A oni? Minęły lata. Wielu podjęło studia dziennikarskie w uczelniach krajowych i zagranicznych. Są wykładowcami akademickimi, pracują w mediach lokalnych, regionalnych, centralnych i zagranicznych. Jako nauczyciele prowadzą w szkołach klasy o profilu medialnym, opiekując się radiowęzłami, gazetkami i portalami internetowymi. Kilkadziesiąt osób jest autorami/autorkami powieści fabularnych i reporterskich, bajek dla dzieci, książek poetyckich, scenariuszy audycji telewizyjnych i radiowych. Wśród absolwentów są m.in. inżynierowie, urzędnicy państwowi, prawnicy, lekarze i misjonarz. Mimo upływu lat gdy uda się im spotkać i powspominać - dziękują sobie wzajemnie za „Piękny Dzień Wczorajszy”, który w ich pamięci pozostaje nadal „Dniem Dzisiejszym”.
pożegnalny krąg przyjaźni
* * *
Dla licznego gremium uczestników warsztatowych spotkań twórcza atmosfera spotęgowana została atrakcyjną okazją prezentacji swojego talentu kilku pokoleniom czytelników na łamach unikalnego na forum światowym czasopisma „Pod Wiatr”. W rewanżu za publikacje, które czytali w latach 1993 - 2011 (w wersji papierowej), od roku 2012 do 2017 (w wersji elektronicznej). Polacy w różnym wieku żyjący w ponad 100 krajach odwzajemniali się rodakom zwierzeniami o życiu „daleko od babuni i dziadziusia mieszkających w Polsce”, młodzi poeci licznymi wierszami o tęsknocie wyciskającej łzy z oczu, ich rodzice - wspomnieniami rodzinnego miasteczka w Ojczyźnie, podróżnicy - fotografiami i relacjami z egzotycznych miejsc na Ziemi.
Najstarsi czytelnicy czasopisma, niektórzy mieszkający na antypodach, wzruszali słowami sympatii i dumy. Pisali: „dziękujemy Wam Kochani, że możemy poznać dorastający klejnot kultury polskiej”, „dziękujemy Wam za łączenie nas żywym słowem z ukochaną Ojczyzną”, „niech Pan błogosławi Wam na drodze do naszych serc”. Małoletni artyści przesyłali kolorowe rysunki pejzaży nadmorskich, zakamarków puszczańskich i leśnych zwierzątek dedykowane: „koleżankom i kolegom w kochanej Polsce”. Wielu akcentowało: „jestem Polak mały a mój znak to Orzeł biały…”